Kitap Künyesi
Adı: Dünyaya Orman Denir
Orijinal Adı: The For World Is Forest
Yazarı:Ursula K. Le Guin
Çevirmen:Özlem Dinçkol
Yayınevi: Metis Yayınları
Sayfa:130
Arz kendi dünyasındaki bütün ormanları yok ettiği için tahtaya inanılmaz bir ihtiyaç duymaktadır.Öyle ki ahşabın değeri altının değerinden bile fazladır.
Athshe ise ormanlarla dolu,bir metre boyunda yeşil tüylü Arzlıların yaratıkçık adını taktıkları canlıların hüküm sürdüğü bir gezegendir. Ta ki Arzlılar ormanları kesmek için oraya gelene kadar.Arzlıların gelmesiyle Athsheliler köleleşir,ormanlar yok edilmeye başlar.
"Arz'dayken Yüksek Kayalık Dağlar'da ve Himalaya Parklarında bile robot geyikler kullanılıyordu,gerçekleri neredeyse yok olmuştu.Bunlar bir avcının rüyasıydılar. Bu yüzden avlanılacaktı."
Smith Kampı yöneticisi Yüzbaşı Davidson ormanların,hayvanların hatta Athsheli yerlilerin yok edilmesini savunan bir askerdir. Hatta yakın zamanda yaratıkçıkların yok edileceğini düşünmektedir. Zaten yaratıçıklar yok edilmese bile köleleştirilmiş,yurtları ellerinden alınmış bir ırk haline gelmiştir.
"Ancak Athsheliler için toprak,yer ve arz ölülerinin geri döndükleri ve canlıların onun sayesinde yaşadığı bir şey değildi.Onların dünyasının maddi özü toprak değil ormandı. Arzlı insan çamur,kırmızı tozdu. Athsheli insan dal ve köktü.Resimleri taşa değil sadece ve sadece toprağa kazırlardı."
Ta ki Server adlı bir yaratıkçığın Smith Kampını Arzlılarla birlikte yok etmesine kadar. Böylelikle dünyaları aslında orman olan bu ırk Arzlıların kendilerine ve doğalarına yaptıkları zulme engel olma fırsatına sahip oldular.
"Ve çevirmen tanrıydı. Selver halkının diline yeni bir kelime sokmuştu.Yeni bir şey yapmıştı. Kelime,fiil,öldürme.Sadece bir Tanır ölüm gibi büyük bir yabancıyı dünyalar arasındaki köprüden geçirebilirdi."
Yüzbaşı Raj Lyubov Server ile geçmişte Athshelerin kültürüne ilişkin bilgiler edinebilmek için çalışmalar yapmıştır. Tabi ki bu çalışmalar sayesinde ikilinin arasında bir bağ oluşmuştur. Lyubov şimdi Arzlıların Athshelere bir misillime yapmasından korkmaktadır.
Acaba Athsheler dünyalarını kurtarabilecek mi yoksa Arzlılar tarafından yok mu edilecek?
"Kazanan tarafta oynamak gerektiğini aksi takdirde kaybedeceğini görmüyordu. Ve kazanan her zaman insanoğluydu."
Kitap yukarıdaki özetiyle bana ve eminimi pek çok kişiye Avatar filmini anımsattı. Ortada bir benzerlik olduğu inkar edilemez. 1972 yılında roman Avatar'dan çok öncesine ait.Yazar o zamanlar Vietnam Savaş'ına gönderme yapmak için yazmış bu romanı.
Yoruma gelirsek bu kitap yazarın okuduğum ilk kitabı belirteyim. Kitabın yazıldığı zaman düşünüldüğünde oldukça yaratıcı bir kurguya sahip olduğu anlaşılabilir. Onun dışında ormanların Arz'da yok edilmesi (Arzlı insanların Athshe'deki ormanlık yerde yaşayamayacak kadar ruhunun daraldığı bir yer vardı ki beni derinden etkilemişti.),tahtaya muhtaç olma bana bir kez daha çevreyi korumanın önemini hatırlattı.Betimlemeler yer yer sizi alıp götürse de,bazen kendini tekrar tekrar okutturacak ağır cümlelerde mevcut. Biraz da bu sebepten zaten ince olan bu kitabı araya fazla zaman girmeden bitirmeniz en iyisi olacaktır.
Özetle yaratıcı kurgusu,fantastik bir dünyada verdiği gerçekçi mesajı ve çarpıcı betimlemeleriyle ilginizi çekebilecek bir kitap.
Arz kendi dünyasındaki bütün ormanları yok ettiği için tahtaya inanılmaz bir ihtiyaç duymaktadır.Öyle ki ahşabın değeri altının değerinden bile fazladır.
Athshe ise ormanlarla dolu,bir metre boyunda yeşil tüylü Arzlıların yaratıkçık adını taktıkları canlıların hüküm sürdüğü bir gezegendir. Ta ki Arzlılar ormanları kesmek için oraya gelene kadar.Arzlıların gelmesiyle Athsheliler köleleşir,ormanlar yok edilmeye başlar.
"Arz'dayken Yüksek Kayalık Dağlar'da ve Himalaya Parklarında bile robot geyikler kullanılıyordu,gerçekleri neredeyse yok olmuştu.Bunlar bir avcının rüyasıydılar. Bu yüzden avlanılacaktı."
Smith Kampı yöneticisi Yüzbaşı Davidson ormanların,hayvanların hatta Athsheli yerlilerin yok edilmesini savunan bir askerdir. Hatta yakın zamanda yaratıkçıkların yok edileceğini düşünmektedir. Zaten yaratıçıklar yok edilmese bile köleleştirilmiş,yurtları ellerinden alınmış bir ırk haline gelmiştir.
"Ancak Athsheliler için toprak,yer ve arz ölülerinin geri döndükleri ve canlıların onun sayesinde yaşadığı bir şey değildi.Onların dünyasının maddi özü toprak değil ormandı. Arzlı insan çamur,kırmızı tozdu. Athsheli insan dal ve köktü.Resimleri taşa değil sadece ve sadece toprağa kazırlardı."
Ta ki Server adlı bir yaratıkçığın Smith Kampını Arzlılarla birlikte yok etmesine kadar. Böylelikle dünyaları aslında orman olan bu ırk Arzlıların kendilerine ve doğalarına yaptıkları zulme engel olma fırsatına sahip oldular.
"Ve çevirmen tanrıydı. Selver halkının diline yeni bir kelime sokmuştu.Yeni bir şey yapmıştı. Kelime,fiil,öldürme.Sadece bir Tanır ölüm gibi büyük bir yabancıyı dünyalar arasındaki köprüden geçirebilirdi."
Acaba Athsheler dünyalarını kurtarabilecek mi yoksa Arzlılar tarafından yok mu edilecek?
"Kazanan tarafta oynamak gerektiğini aksi takdirde kaybedeceğini görmüyordu. Ve kazanan her zaman insanoğluydu."
Kitap yukarıdaki özetiyle bana ve eminimi pek çok kişiye Avatar filmini anımsattı. Ortada bir benzerlik olduğu inkar edilemez. 1972 yılında roman Avatar'dan çok öncesine ait.Yazar o zamanlar Vietnam Savaş'ına gönderme yapmak için yazmış bu romanı.
Yoruma gelirsek bu kitap yazarın okuduğum ilk kitabı belirteyim. Kitabın yazıldığı zaman düşünüldüğünde oldukça yaratıcı bir kurguya sahip olduğu anlaşılabilir. Onun dışında ormanların Arz'da yok edilmesi (Arzlı insanların Athshe'deki ormanlık yerde yaşayamayacak kadar ruhunun daraldığı bir yer vardı ki beni derinden etkilemişti.),tahtaya muhtaç olma bana bir kez daha çevreyi korumanın önemini hatırlattı.Betimlemeler yer yer sizi alıp götürse de,bazen kendini tekrar tekrar okutturacak ağır cümlelerde mevcut. Biraz da bu sebepten zaten ince olan bu kitabı araya fazla zaman girmeden bitirmeniz en iyisi olacaktır.
Özetle yaratıcı kurgusu,fantastik bir dünyada verdiği gerçekçi mesajı ve çarpıcı betimlemeleriyle ilginizi çekebilecek bir kitap.
Yorum Gönder